Sekogaš koga se pišuva za Blagica Kaleva nekako kako da nemože da se izbegne emotivnosta so koja ja doživuvame ovaa ubava strumička valandovčanka kako što ja narekuvaat vo Valandovo zatoa što taa e od gradot na kalinkite iako dolgi godini e naturalizirana strumičanka. I ovoj pat Blagica go potvrdi svojot status na muzčka heroina pred se zatoa što ne dozvoli životnata sudbina da ja skrši i odvoi od muzikata, a i zatoa što posle site tragični životni situacii taa se izdigna kako Feniks i dokaža deka e zvezdena na scenata i majka dostoinstvena pozadi scenata. Ednostavno nejzinata sudbina kolku i da beše tragična ne uspea da ja ubie životnata radost vo ovaa ubava žena koja sekoj pat koga ќe se pojavi na “Valandovo” ne pogoduva so pesnite, so zborovite, so porakite… Na prvata revijalna vecer na godinešniot festival Blagica Kaleva nastapi vo duet so kolegata Duško Georgievski koj beše dostojna zamena za nejziniot kolega Pero Hristov so koj ja otpea temata “Sudbina bilo” pesna koja pobedi vo 1999 godina na Valandovskiot folk fest. Ovaa pesna sekogaš e teško da se sluša, a kamo li da se pee, no tokmu taa karakteristika na Blagica Kaleva ja dvoi od ostanatite pejači zošto taa uspeva teškite pesni da gi ispee profesionalno so nasmevka na liceto, nasmevka koja često krie nekoja nostalgičnost…Taka beše i ovoj pat srdečna i mila so site se pozdravuvaše ljubezno, a kako glavna poddrška ja imaše svojata ќerka Marija na koja i ja posveti pesnata “Gorda majka” so koja minatata godina pobedi, a godinava kako minatogodišen laureat ja otvori vtorata natprevaruvačka večer.
Blagica so Duško GeorgievskiSinoќa so kolegata Duško Georgiveski briljiravte na scenata. Dobivte gromoglasni aplauzi za odličnata izvedba na pesnata “Sudbina bilo”. Očigledno publikata umeete emotivno da ja pogodite, dali i večerva očekuvate ista reakcija?
– Da. I ovaa večer mislam deka ќe bide ušte poemotivna od sinoќešnata, zatoa što ќe ja izvedam pesnata “Gorda majka”, i moram da priznam deka mnogu mi se dopagja koncepcijata i odlukata jas kako minatogodišen laureat da ja otvoram večerašnata natprevaruvačka večer”.
Što se slučuva so grupata so koja nastapuvavte dali seušte rabotite zaedno ili možebi veќe se odlučivte za solo vodite?
– Ne, seušte sum so mojata grupa “Modus”. Odlukata ja donesovme zaednički so kolegite od grupata zaradi toa što festivalot odi vo živo, a pejačite sme pridružuvani od orkestarot pa kolegite smetaa deka treba sama da nastapam, inaku jas ne se dvojam od niv eve veќe 25 godini sme zaedno”.
Interesno e što vašiot muzički potencijal od sekogaš go izdvojuvale, važite za isklučitelno kvaliteten pejač, megjutoa lično ne pokažavte nekoja pogolema ambicija i ostanavte vo ramkite na lokalnoto i proverenoto.
– Mislam deka toa e i najdobro. Jas sum ednostavno takov karakter. Od životot ne sakam mnogu, da ne me svatite pogrešno no vo zlatna sredina koga se naogjam se čuvstvuvam najdobro”.
Sekogaš izgledate ubavo godinite gi nosite mnogu dostoinstveno. Vitki, elegantni, nasmeani. So ogled na toa što doagjaat mladi pejački kolku e teško da se izdržuva toj estraden čekor i na što poveќe prednost im davate na glasot ili stasot?
– Mislam deka glasot e na prvo mesto iako i vizuelnosta e mnogu važna vo našata profesija. Nekako se spravuvam so moite godini ne mi se mnogu za da me fati panika, no publikata me gleda 30 godini na scenata pa zatoa ima takov vpečatok. Godinava i jas odbeležuvam 30 godišno učestvo na “Folk Fest Valandovo”. Mislam deka tri dekadi ne e mal period da opstojuvaš i da vnimavaš i glasovno i vizuelno da ostavaš vpečatok zošto scenata e takva go bara toa”.
Blagica so ќerkata MarijaSe čuvstvuva nekoe pomestuvanje godinava na samiot festival, nekoe pozitivno vetrence. Dali ima nadež za makedonskata estrada i makedonskite pejači da mrdnat od nekoja status kvo pozicija?
– Da se nadevame, daj Bože…Dobro gi kaža ovie zborovi… I vo narodnata i vo zabavnta muzika vo Makedonija kako da se izgubi sjajot. Se nadevam i lično posakuvam da prodolži na dobro. Site nie što se zanimavame so estrada se nadevame zatoa sme seušte i tuka i posakuvame da bide dobro po nas”.
Biljana KRNČESKA
