Godinešnoto izdanie na “Ohrid Fest” očigledno ќe go ima zvezdeniot predznak so izrazito vrven kvalitet, a toa go garantiraat gostite koi PR službata na ovoj festival i oficijalno gi najavuva. Stanuva zbor za legendarni zvezdi čie ime e asocijacija za besprekoren profesionalizam i dolgogodišna kariera. Tokmu takva reputacija ima i Vlado Kalembar večnoto momče na YU scenata koj e svoeviden fenomen i kako pojava i kako vokal na legendarnata pop grupa “Srebreni Krila”. Negoviot zaripnat glas, šarmot i benkata nad usna i den denes se negov zaštiten znak, a hitovite koi gi otpeea se zakitija so laskavata evergrin titula.
“O Ana”, “Lili”, “Ja nisam kockar ali gubim”,”Volio sam Tanju”, “Zakuni se ljubavi” i drugi i den denes se pesni koi predizvikuvaat na igra i zabava i svedočat za sreќnite vreminja vo koi muzikata beše vesela i razdragana isto kako što beše i samiot život…
Ona što dopolnitelno e svoeviden kuriozitet koga se vo prašanje “Srebreni Krila” i Vlado Kalember e nivnoto povtorno zedničko deluvanje kako bend koj posle celi 27 godini povtorno zaedno zastana na scenata so numerata “Jel ti žao zbog nas” koja ja napiša samiot Vlado Kalembar zaedno so tekstopisecot Nenad Ninčeviќ i aranžerot Hrvoje Grčeviќ.
Najavata za doagjanje na Vlado Kalembar na “Ohrid Fest” beše dovolen predizvik za kratok razgovor so nego:
Po periodot na globalnata pandemija, povtorno ḱe bidete na scenata na „Ohrid fest“, vo natprevaruvačkiot del, pred makedonskata publikata. Ve raduva li vraḱanjeto na starata normalnost?
– Denovite mi pominuvaat mnogu brzo, pa i ne sum svesen deka veḱe pomina tolku vreme. No, se plašam deka ḱe treba ušte prostor, ušte mnogu vreme za vraḱanje na starata normalna sostojba. Vi blagodaram na informacijata deka vo Makedonija ima lugje koi rado bi me slušale. Patem, jas ne sum festivalski čovek, no dozvoliv „da me nagovori“ mojot dolgogodišen prijatel Grigor Koprov i taka rešiv da dojdam na „Ohrid fest“. Se gledame naskoro!
„Srebreni krila“ može da se reče deka se kultna pojava vo bivšata zemja. Mladi, ubavi, so veseli pesni, go osvoivte prostorot na eks Jugoslavija so milionski tiraži, koncerti, turnei. Od ovaa vremenska distanca, što beše najzaslužno za vašiot uspeh i slava?
– Jas sum mnogu gord na periodot na „Srebreni krila“, bidejḱi toj, po pauzata od 1987-2012 trae i denes. Živeevme vo vreme koga najvažnata rabota beše da sviriš vo bend. Sonuvavme da snimame vo dobri studija, a snimavme vo najdobrite. Sonuvavme da svirime vo golemi sali, svirevme vo najgolemi, pa i na stadioni… Koga ḱe gi otsonuvate soništata, togaš stanuvate realni, i sega sme sreḱni što sme živi, zdravi i ušte svirime. I da i sega svirime vo golemi prostori. Sreḱen sum što sme prijateli isto kako na početokot. I togaš bevme prijateli, no sega sme – stari dobri prijateli.
I pokraj konstantna koncertna prisutnost, kam- bek so nekolkute pesni, osobeno so fantastična „To sam ja“, vistinskata himna na životot broi milionski pregledi na You Tube kanalot i iskreno kažano poemotivni reakcii i komentari odamna na sum pročitala.
– Nikogaš ne go sakav toj izraz „kam bek“, zatao što nie nikade ne otidovme za da se vratime. Posle pauzata do 2012 godina, povtorno se sobravme i od togaš sme postojano prisutni. Nekoi pesni se slušaat poveḱe, a nekoi pomalku i toa e taka sekogaš.
Biba KRNČESKA
